پیامدهای سطوح غیر طبیعی تری گلیسرید - وبلاگ بایجانی

به گزارش وبلاگ بایجانی، اندازه تری گلیسرید موجود در خون شاخص مهمی از سلامت قلب و بعلاوه بعضی اختلالات کبدی و غدد درون ریز است. این مقاله اطلاعاتی در مورد پیامدهای سطوح غیر طبیعی تری گلیسرید در اختیارتان قرار

مترجم: رزیتا ملکی زاده

منبع:راسخون

اندازه تری گلیسرید موجود در خون شاخص مهمی از سلامت قلب و بعلاوه بعضی اختلالات کبدی و غدد درون ریز است. این مقاله اطلاعاتی در مورد پیامدهای سطوح غیر طبیعی تری گلیسرید در اختیارتان قرار می دهد. و در مقاله ای تحت اسم محدوده طبیعی تری گلیسرید به اندازه نرمال و طبیعی آن اشاره نموده ایم.

تری گلیسرید نوعی مولکول چربی است و زمانی بدست می آید که مولکول گلیسرول با سه اسید چرب استری شود. سلولهای بدن این مولکول را به منظور تأمین انرژی و برانگیختن فرایندهای مختلف سلولی تجزیه می نمایند. در واقع، انرژی بدست آمده از آنها در یک گرم دو برابر اندازه انرژی بدست آمده از کربوهیدراتها است.

سطوح تری گلیسرید بالا

افزایش در سطوح تری گلیسرید در خون هیپرتری گلیسرید می نامیده شده و به اسم عامل خطر زیادی برای ابتلاء به بیماریهای قلبی و بعلاوه بعضی بیماریهای سیستمیک در نظر گرفته می شود.

* علل

سطوح بالای تری گلیسرید می تواند به عوارض یا بیماریهای ذیل نسبت داده شود.

چاقی دیابت اعتیاد به الکل

آسیب کبدی آسیب کلیوی هیپوتیروئیدی یا کم کاری غده تیروئید

استرس طولانی مدت بعضی داروها اختلالات لیپید خانوادگی

* اثرات

افزایش اندازه تری گلیسرید در خون منجر به تصلب شرایین یعنی عارضه ای می شود که با رسوب پلاکهای کوچک چربی بر روی سطح داخلی عروق خونی تعیین می شود. در نتیجه، دیواره های رگهای خونی سخت شده و لومن یا مجرا تنگ می شود. این امر به عوارض ایسکمیک (کاهش عرضه خون) و هیپوکسیک (کاهش عرضه اکسیژن) در بدن منجر می شود. چنین ایسکمی ممکن است به ایست قلبی و بیماری قلبی عروقی منتهی شود.

سطح تری گلیسرید بالاتر از 1000 میلی گرم در دسی لیتر به اسم یکی از عوامل اتیولوژیکی مهم در پانکراتیت حاد شناخته می شود. با این حال، مکانیسم دقیقی که به وسیله آن چنین محتوای بالایی منجر به التهاب لوزالمعده شود به طور کامل بدست نیامده است. مطالعات کنونی نشان می دهند که تغییر در عملنمودهای لیپاز پانکراس که منجر به صدمه سلولی و هم مختل شدن جریان خون به پانکراس می شود موجب التهاب لوزالمعده می شود. این عارضه به وسیله علائمی مانند درد مکرر در بالای شکم، حساسیت به لمس شکم، تهوع، استفراغ و کاهش اشتها خود را نشان می دهد.

* گزینه های درمانی

درمان دقیق به اختلال نهفته بستگی دارد. با این حال، سطوح تری گلیسرید را می توان با یاری بعضی اقدامات ساده مانند تغییر در شیوه زندگی و تغییرات غذایی و بعلاوه بعضی داروها پایین آورد. این موارد در ادامه به صورت لیست نشان داده شده اند:

تغییرات غذایی: تغییرات و یا اصلاحات آشکار، کاهش در مصرف چربی در هر وعده غذایی با اجتناب از مصرف غذاهای سرخ شده، غذاهای ناسالم یا جانک فود، گوشت قرمز و انتخاب میوه و سبزیجات تازه، محصولات کم چرب، گوشت بدون چربی و غیره می باشند. مصرف کربوهیدراتها بایستی کم تا میانه باشد. لازم است که از مصرف غذاهای فرآوری شده بعلاوه شیرین نماینده های مصنوعی خودداری شود. به علاوه، افزایش مصرف ماهی ماکرل یا خال مخالی، ساردین، شاه ماهی و سایر ماهی هایی که حاوی اسیدهای چرب امگا 3 می باشند، گزینه عاقلانه ای خواهد بود.

ورزش: یک رژیم ورزشی منظم و متعادل به شکسته شدن چربی ها یاری نموده و به کاهش و حفظ سطوح تری گلیسرید یاری می کند. این کار همراه با تغییرات رژیم غذایی به حفظ وزن سالم و جلوگیری از پیشرفت بیماریهای مرتبط با وزن یاری خواهد نمود.

دارو: متداول ترین نسخه جهت کاهش سطوح تری گلیسرید شامل مکمل های نیاسین، مکملهای فیبر و استاتین می شود. مکملهای حاوی اسیدهای چرب امگا 3 هم ممکن است تجویز شوند.

سطوح تری گلیسرید پایین

گرچه این یک واقعیت به اثبات رسیده است که سطوح پایین تری گلیسرید نشان دهنده سلامتی است اما سطوح کمتر از 10 میلی گرم در دسی لیتر حاکی از وجود بعضی اختلالاتی است که بر متابولیسم لیپید تأثیر می گذارند.

* علل

بروز چنین سطوح پایینی از تری گلیسرید ، بسیار غیر عادی بوده و در نتیجه موارد ذیل می باشد:

سوء تغذیه و مصرف بسیار کم چربی سوء جذب چربی

هیپرتیروئیدی یا پرکاری غده تیروئید آﺑﺘﺎﻟﻴﭙﻮ ﭘﺮوﺗﺌﻴﻨﻤﻲ

بیماری انسداد ریوی مزمن (COPD) بعضی داروها

* اثرات

درست همانطور که محتوای تری گلیسرید بالای خون بر عملکرد قلبی تأثیر می گذارد، مقادیر به طور غیر عادی پایین آن هم ممکن است به ضعیف شدن عضلات قلب ناشی از کاهش عرضه انرژی منجر شود. این امر خطر ایست قلبی و حملات قلبی را افزایش می دهد. به علاوه، بعلاوه به کمبود شدید ویتامین خصوصاً ویتامینهای محلول در چربی می انجامد.

* گزینه های درمانی

درمان توصیه شده به منظور افزایش سطوح تری گلیسرید به اتیولوژی یا علت آن بستگی دارد. در صورتی که علت آن سوء تغذیه باشد، یک رژیم غذایی سالم و مکملهای غذایی تجویز می شود. از آنجا که سطوح پایین تری گلیسرید اغلب به کمبود ویتامینهای محلول در چربی (خصوصاً ویتامین E) نسبت داده می شود، مکملهای ویتامین همواره همراه با داروهای مخصوص این عارضه تجویز می شوند. در صورت سوء جذب چربی و اختلالات ژنتیکی مانند آﺑﺘﺎﻟﻴﭙﻮ ﭘﺮوﺗﺌﻴﻨﻤﻲ، توصیه می شود که از مصرف تری گلیسرید خودداری شود به این علت که نمی توانند به وسیله بدن جذب و مورد استفاده قرار گیرند.

سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه آموزشی داشته و نبایستی به منظور جایگزین توصیه های پزشک متخصص در نظر گرفته شود.

منبع: راسخون