نفر چهارم دنیا از من ترسیده بود! ، به تیم ملی برگشتم و خودم را ثابت کردم - وبلاگ بایجانی

به گزارش وبلاگ بایجانی، افشین نوروزی بعد از درخشش در مسابقات پینگ پنگ قهرمانی آسیا و شکست دادن نفر چهارم دنیا، می گوید فدراسیون در کوشش است تا او به بازی های آسیایی اعزام گردد.

وبلاگ بایجانی

تصور این بود که افشین نوروزی برای همواره از تیم ملی پینگ پنگ کنار رفته و قرار نیست دیگر در سطح ملی حضوری داشته باشد اما مسابقات قهرمانی آسیا برترین فرصت برای بازگشت دوباره او بود؛ بازگشتی که با یک پیروزی بزرگ همراه شد. نوروزی 5-4سالی در تورنمنت های بین المللی حضور نداشت و به همین علت در رنکینگ دنیای هم نامی از او نبود ولی با این حال بازیکن ژاپنی را که رنک4 دنیا را داشت شکست داد. نوروزی از این پیروزی، از بازگشت به سطح اول پینگ پنگ ایران و از آینده ای که در انتظارش است، صحبت می نماید.

*چه شد که بعد از 5-4سال دوباره تصمیم گرفتید به مسابقات ملی برگردید؟

در این مدت به خاطر آسیب دیدگی از مسابقات رسمی دور بودم. هم در مسابقات آسیایی دوره قبل و هم در مسابقات دنیای قبل از اعزام از تیم ملی انصراف دادم. اما با تمریناتی که در این مدت زیرنظر آقای لطف الله نسبی داشتم، خیلی خوب به آمادگی رسیدم و انگیزه بالایی هم داشتم. خوشحالم که توانستم بازی های خوبی انجام بدهم.

*اولین چیزی که درباره شما به فکر می رسد این است که چطور می گردد در 38سالگی بعد از یک دوره مصدومیت و چند سال دوری، دوباره به تیم ملی برگردی و نفر چهارم دنیا را هم شکست بدهی؟

در رشته های راکتی چون بازیکن سازی سخت و زمان بر است، بازیکنانی که در سن بالا قابلیت بازی داشته باشند و در زندگی شرایط حرفه ای را دنبال نموده باشند، به بازی شان ادامه می دهند. مثلا بازیکن چین تایپه ای که در یک هشتم نهایی من را شکست داد، 42سال دارد. او نوشاد و نیما عالمیان را هم در مسابقات تیمی برد. اگر بدن بازیکن آماده باشد، سن فاکتور مهمی نیست و خیلی نمی تواند اثرگذار باشد. البته این بازیکنان استثنا هستند و تعداد کسانی که بالای 35سال دارند و می توانند در سطح بالا بازی نمایند، محدود است.

*ولی اینکه یک بازیکن ایرانی بتواند در این سطح خودش را نگه دارد، سخت است. امکانات بقیه با ما فرق می نماید. همه فکر می کردیم خداحافظی نموده اید.

قبل از من آقای مجید احتشام زاده هم در سن بالا چند سال عضو تیم ملی بود. اما اینکه در این سن بتوانی به جمع 16نفر اول آسیا برسی کمی عجیب است. من سعی نموده ام خودم را در فرم نگه دارم و اصلا به خداحافظی فکر ننموده بودم. روی تمرینات و مسابقات تمرکز داشتم و نگاه حرفه ای به خودم و کارم داشتم. 2سال پیش برای مسابقات قهرمانی آسیا انتخاب شدم و در اردو هم بودم اما یک هفته مانده به آغاز مسابقه به خاطر آسیب دیدگی انصراف دادم. پارسال هم در مسابقات دنیای چین، صبح مسابقه دیسک کمرم گرفت و از رقابت ها کنار کشیدم. در این مدت در لیگ ترکیه بازی کردم و حضور در مسابقات این کشور هم در آمادگی ام تأثیرگذار بود.

*گفتید نگاه حرفه ای داشتید، این نگاه چه بود و چه کار خاصی می کردید؟

از سال1376 سفرهای ورزشی من آغاز شد و در این مدت عضو تیم جوانان و بزرگسالان بودم. با تجربه ای که از این سال ها دارم با جدیت تمرین می کنم. نقاط قوت و ضعف خودم را می شناسم. شاید خیلی کمتر از بقیه تمرین کنم ولی زمانی که تمرین می کنم، تمرین مفید است.

*قبل از اینکه به مسابقات اعزام شوید، فکر می کردید به جمع 16نفر اول برسید و نفر چهارم دنیا را هم شکست بدهید؟

خیلی آرامش داشتم و روی مسابقات متمرکز بودم. هر بازی را برای خودم سخت می دیدم. حریف سنگاپوری من که نخستین حریف بود، جوان و در کوران مسابقات است. من برای هر بازی برنامه داشتم. بازی حریفان را در اینترنت می دیدم و بررسی می کردم. بعد از هر پیروزی هم جوگیر نمی شدم. با حریف ژاپنی هم قبلا بازی نموده بودم و به سبکش آشنا بودم. به خودم گفتم اگر بتوانم جو سالن را مدیریت کنم و با شرایط راکت، کورت و میز هماهنگ شوم، می توانم بازی خوبی انجام بدهم اما فکر نمی کردم بتوانم او را شکست بدهم. بیشتر به بازی خوب فکر نموده بودم نه به برد. گیم اول را با اختلاف بردم و شاید بتوانم بگویم بازیکن ژاپنی به نوعی از من ترسید. به هرحال 5-4سال بود که من را ندیده بود و وقتی یک گیم داد، دچار مشکل شد. درست است او بازیکن بزرگی است ولی بازی ها تک حذفی بود و ترسیده بود که حذف گردد.

*بعد از شکست چه واکنشی داشت؟

ژاپنی ها که انسان های مودبی هستند و او هم مثل همواره با ادب و احترام برخورد کرد. بازیکنان کشورهای دیگر بودند که از برد من خیلی تعجب نموده بودند و تبریک می گفتند. حتی چینی ها هم به من تبریک گفتند. به هر حال این بازیکن ژاپنی شانس مدال بود.

*بعد از پیروزی شما گفته شد در این مدت به خاطر بی مهری های فدراسیون و کادر فنی از تیم ملی کنار مانده بودید. این حرف ها را تأیید می کنید؟

رشته ما انفرادی است. در ورزش های گروهی، شاید نظر سرمربی روی یک بازیکن مثبت نباشد اما در انفرادی بازیکن باید کوشش کند تا انتخاب گردد، سلیقه نمی تواند تأثیرگذار باشد. من پشت میز رفتم، کوشش کردم و خودم را هم ثابت کردم.

*در ادامه قرار است چه اتفاقی برای افشین نوروزی بیفتد؟

من اطمینان داشتم که می توانم و توانایی های خودم را نشان دادم. من حتی مقابل بازیکن چین تایپه هم شانس برد داشتم و با اختلاف نزدیک باختم. او هم بازیکن بزرگی است و 15سال است که از رنکینگ 20نفر اول دنیا خارج نشده است. این مسابقات اعتماد به نفسم را بالا برد. حالا نگاه تیم و مربیان به من تغییر نموده است. البته آنها از قبل هم می دانستند که عملکرد من در مسابقات داخلی و بین المللی فرق دارد. قرار است تیم با 3نفر به بازی های آسیایی برود. کوشش فدراسیون و مربیان این است که من به فهرست تیم ملی اضافه بشوم، چون روی مدال تیم حساب نموده اند. اینکه چقدر امکان پذیر باشد نمی دانم.

*شما از رنکینگ خارج شده اید، برای المپیک پاریس شانسی دارید؟

سخت است ولی باید جلو برویم تا ببینیم چه اتفاقی می افتد.

*بازی در ترکیه چطور است؟ آنها از ایرانی ها بالاتر هستند؟

بازیکنان آنها هم سطح ما هستند، حتی در بازی های کشورهای اسلامی در فینال تیمی ما آنها را شکست دادیم. از نظر امکانات هم تفاوتی با ما ندارند اما بازیکنان خوبی در لیگ این کشور بازی می نمایند. خارجی ها مثل مصری ها، روس ها و... آنجا هستند و کیفیت مسابقات شان بالاست.