چرا هنوز هیچ گنجی در اهرام مصر پیدا نشده؟ - وبلاگ بایجانی

به گزارش وبلاگ بایجانی، هنگامی که هاوارد کارتر باستان شناس بریتانیایی در سال 1922 مقبره پادشاه توت عنخ آمون را شکافت، گزارش داد که چیز های شگفت انگیزی را در آن دیده است. در واقع، مقبره فرعون توت مملو از گنجینه های خارق العاده از جمله ماسک طلایی، تخت طلایی و حتی صندل های طلا بود. اما آیا همه مقبره های سلطنتی در مصر باستان دارای چنین قبر های شگفت انگیزی بودند؟

به گزارش وبلاگ بایجانی، تصورات ما از اهرام مصر باستان هنوز تحت تأثیر کشف بزرگ هاوارد کارتر است. به عبارت دیگر از آن موقع تا به امروز داستان ها و افسانه های متعددی از گنجینه های باشکوه درون اهرام منتشر شد که، چون در عمل چنین چیزی بدست نیامد، تصورات درمورد دالان های پنهان و تله های باستانی بدان افزوده شد. هنوز هم اگر از بسیاری افراد بپرسید که در درون اهرام فراعنه مصر باستان چه چیزی وجود دارد، پاسخ گنجینه های باشکوه خواهد بود، اما باستان شناسان باور دیگری دارند.

اگرچه اهرام مصر، به ویژه هرم های بزرگ جیزه شاهکار های بزرگی محسوب می شوند، اما اشیاء پنهان شده در درون آن ها در مقایسه با مقبره فرعون توت به نسبت کالا های معمولی هستند. ولفرام گرجتزکی، محقق افتخاری در دانشگاه کالج لندن در بریتانیا که درباره آداب و رسوم تدفین مصر باستان و کالا های تدفینی، به طور گسترده مطالعه می نماید، به لایوساینس گفت: آداب تدفین در بزرگترین اهرام ممکن است در مقایسه با توت عنخ آمون بسیار ساده به نظر برسد.

اهرام مصر از زمان جوسر (حکومت در حدود 2630 قبل از میلاد تا 2611 قبل از میلاد) تا Ahmose I (حکومت در حدود 1550 قبل از میلاد تا 1525 قبل از میلاد) به عنوان مقبره فراعنه استفاده می شدند. گرجتزکی گفت که بیشتر این اهرام قرن ها پیش غارت شدند، اما چند مقبره سلطنتی نسبتاً دست نخورده به جای مانده اند که سرنخ هایی در خصوص گنجینه های درون آن ها ارائه می دهند. به عنوان مثال، پرنسس نفروپا (که در حدود سال 1800 قبل از میلاد زندگی می کرد) در یک هرم در محل هوارا، در حدود 60 مایلی (100 کیلومتری) جنوب قاهره به خاک سپرده شد. گرجتزکی گفت: اتاق دفن او در سال 1956 حفاری شد و شامل سفال، مجموعه ای از تابوت ها، بعضی از تزئینات شخصی طلاکاری شده و مجموعه ای از نشان های سلطنتی بود که او را به اوزیریس خدای دنیا اموات معرفی می کرد.

شاه هور (که در حدود سال 1750 قبل از میلاد زندگی می کرد) نیز با مجموعه ای مشابه از اشیاء دفن شد. گرجتزکی گفت: جسد [هور]در کتان پیچیده شده بود، احشاء آن را در ظروف مخصوصی که به آن کوزه های کانوپیک می گویند، قرار داده بودند و صورت او با ماسک مومیایی پوشانده شده بود. مقبره ملکه هتفرس، مادر خوفو (فرعونی که هرم بزرگ را ساخت)، داری اشیاء بیشتری است. گرجتزکی در مقاله ای که در ژانویه 2008 در مجله میراث مصر منتشر شد، نوشت: این مقبره که در جیزه ساخته شده بود، دارای یک تخت و دو جایگاه بود که با طلا تزئین شده بودند، همراه با سفال و ابزار مسی مینیاتوری.

هرم ناتمام شاه سکهمخت (حدود 2611 قبل از میلاد تا 2605 قبل از میلاد) که به وسیله رگ کلارک حفاری شده بود نیز اشیای به مراتب مجذوب کننده تری داشت. کلارک به لایو ساینس گفت که تابوت پادشاه خالی بود، اما باستان شناسان در یک راهرو 21 دستبند طلا، یک عصا یا عصای طلایی و سایر اقلام دیگر از جواهرات طلا را پیدا کردند. اگرچه این ها کالا های تدفینی قابل توجهی هستند، اما به ثروتی که در مقبره توت عنخ آمون پیدا شده بود، نزدیک نیستند.

گرجتزکی اظهار داشت که آثار کشف شده در این تدفین های سلطنتی نشان می دهد که فراعنه هایی که در اهرام دفن شده اند، به طور معمول با اشیایی به خاک سپرده می شدند که بسیار ساده تر از گنجینه های یافت شده در مقبره توت عنخ آمون است. بر خلاف فراعنه اولیه، مقبره توت عنخ آمون در دره پادشاهان قرار داشت؛ دره ای دورافتاده در نزدیکی اقصر امروزی که به گفته بریتانیکا بیش از 500 سال در طول پادشاهی نو به عنوان محل دفن سلطنتی استفاده می شد.

گرجتزکی شرح می دهد که این تفاوت بدان معنا نیست که فراعنه سازنده اهرام بزرگ توانایی اقتصادی کمتری از توت عنخ آمون داشتند، بلکه ماجرا احتمالاً از این قرار است که فراعنه اولیه از آداب تدفین به مراتب متفاوت تری استفاده می کردند و باور های مربوط به دنیا پس از مرگ نیز متفاوت تر بود. به عبارت دیگر، در هیچ یک از اهرام شناخته شده مصر، هیچ گنج بزرگی کشف نشده است. هانس هوبرتوس مونچ، محققی که درباره یافته های دفن مصر باستان تحقیق می نماید، در ایمیلی به لایو ساینس گفت: هیچ گنج بزرگی تا به امروز در اهرام پیدا نشده است.

مقبره توت عنخ آمون

او اظهار داشت که در دوران پادشاهی نو (حدود 1550 قبل از میلاد تا 1070 قبل از میلاد)، درست زمانی که ساخت اهرام خاتمه یافت، اندازه اشیای مجلل دفن شده با افراد سلطنتی و غیر سلطنتی نیز افزایش یافت. در زمان پادشاهی نو، مردم در صورت داشتن توانایی، سعی می کردند تعداد زیادی اشیاء زینتی را در مقبره خود قرار دهند. این فرهنگی بود که با دوران پادشاهی نو در مصر باستان شکل گرفت و به این ترتیب سادگی مقبره های هرمی به فراموشی سپرده شد.

تا پیش از دوران پادشاهی نو، که ساخت هرم به عنوان مقبره فراعنه مرسوم بود، باور به قرار دادن اشیای گرانبها و گنجینه های شاهی در مقبره چندان معمول و مرسوم نبود و تنها بعضی وسایل و نشانه های شخصی فرعون برای سفر به دنیای بعدی در مقبره قرار داده می شد. گویا این سفر به دنیا پس از مرگ برای فراعنه قدیم باید بدون تجمل صورت می گرفت، اما در دوره پادشاهی نو که اتفاقا ساخت اهرام نیز در آن متوقف شده بود، تجمل در سفر آخر یک معیار اساسی محسوب می شد. گویا در دوره های قدیم خود هرم نمادی از شکوه و عظمت بود و نیازی دیده نمی شد تا این شکوه را با گنجینه ها به نمایش بگذارند. شاید به همین علت باشد که هیچ گنجی تا به امروز در اهرام مصر پیدا نشده است.

منبع: livescience

ترجمه: مصطفی جرفی-وبلاگ بایجانی