عفونت زخم را چگونه درمان کنیم؟ - وبلاگ بایجانی

به گزارش وبلاگ بایجانی، بریدگی های جزئی یا خراش های سطحی پوست در خانه درمان می شوند. زخم های جزئی هر چند ممکن است احتیاجی به بیمارستان رفتن نداشته باشند اما باز هم ضروری است مراقبت هایی انجام دهید تا جلوی عفونی شدن زخم را بگیرید. اول باید بزرگی یا عمق زخم را آنالیز کنید تا ببینید احتیاج به اقدام پزشکی دارد یا نه. اگر زخم جدی است پس فورا باید به اورژانس یا درمانگاه مراجعه کنید.

برای درمان زخم ابتدا باید دست ها را با آب و صابون کاملا بشویید تا میکروب و باکتری به فرد آسیب دیده منتقل نگردد.

با یک پارچه تمیز روی زخم را کمی فشار دهید. فشار یاری می نماید لخته خون زودتر تشکیل گردد. زمان ایده آل برای فشردن زخم بین 20 تا 30 دقیقه است. از طرفی دیگر برای توقف خون ریزی در دست ها یا پاها توصیه می گردد ناحیه آسیب دیده را بالاتر از قلب قرار دهید. در خصوص دست ها می توانید دست را بالا نگه دارید یا روی سطحی بگذارید که بالاتر از سینه فرد است. پاها را هم می توانید با یاری چند بالش بالا بیاورید.

با آب تمیز زخم را بشویید

آب سرد برای این کار خوب است. شستن زخم با آب سرد یاری می نماید ذرات خاک و شن، آلودگی و هرگونه اثری از مواد خارجی که می توانند سبب عفونت شوند از روی زخم پاک شوند. پوست اطراف زخم را با آب و صابون بشویید و سپس با حوله ای تمیز خشک کنید.

اگر هرگونه ذره ای در زخم باقی ماند باید به دقت و با احتیاط آن را درآورید. این کار را می توانید با موچینی که با الکل استریل نموده اید انجام دهید. ذرات بزرگ تر یا ذراتی که در زخم گیر نموده اند و حرکت نمی نمایند باید به وسیله پزشک یا پرستار خارج شوند و اگر این کار را در خانه انجام دهید ممکن است به زخم آسیب بیشتری بزنید.

از الکل استفاده نکنید. زیرا الکل می تواند زخم را تحریک نموده و فرایند التیام را به تاخیر بیندازد. در ضمن توصیه می کنیم برای پاک کردن زخم از پنبه استفاده نکنید زیرا ذرات آن روی زخم می چسبند و می مانند.

با آنتی بیوتیک موضعی روی زخم را بپوشانید

انواع پمادها با عوامل فعال متعددی برای ضدعفونی کردن زخم وجود دارند. عملکرد این پمادها جلوگیری از عفونت است، نه سرعت دادن به فرایند التیام.

چسب زخم برای زخم های ریز

موثرترین راه برای پیشگیری از عفونت زخم در صورتی که زخم کوچک است، استفاده از چسب زخم می باشد. افرادی که به چسب حساسیت دارند می توانند از باند و گاز استریل استفاده نمایند. لازم نیست زخم را محکم ببندید چون فشار زیاد باعث محدود شدن گردش خون در ناحیه می گردد. بانداژ یا چسب را تا زمانی که زخم خوب گردد هر روز عوض کنید و اگر هر زمانی کثیف و آلوده شد فورا آن را عوض کنید.

زخم را آنالیز کنید

همه راه های گفته شده برای این هستند که جلوی عفونت زخم را بگیرند؛ اما همواره برترین کار این است که نسبت به زخمتان و تغییرات آن هشیار باشید. اگر هریک از علائم زیر روی داد احتمال عفونت وجود دارد و باید به پزشک مراجعه کنید:

زخم خوب نمی گردد

دردش بیشتر شده

قرمز و ملتهب شده

جوش هایی ظاهر شده اند

ترشحاتی شبیه چرک دارد

احساس می کنید داغ است

تب نموده اید

چه نوع زخم هایی به اقدام پزشکی احتیاج دارند؟

برخی از زخم ها را نمی توان در خانه درمان کرد زیرا سلامت فرد به خطر می افتد:

نیش زدن یا گاز گرفته شدن به وسیله حیوانات. این زخم ها به احتمال زیاد عفونی می شوند.

زخم هایی که ناحیه آسیب دیده را بی حس نموده اند. حس نکردن و کرختی قسمتی از بدن می تواند نشان دهنده آسیب جدی به استخوان یا تاندون باشد.

زخم هایی که عمقشان بیشتر از پنج سانتی متر است احتیاج به بخیه دارند.

زخم هایی که در آن ها چیزی گیر نموده مثل شیشه، سنگ یا چوب. کوشش برای درآوردن جسم داخل زخم می تواند سبب پارگی و خونریزی گردد.

روش های پزشکی جلوگیری از عفونت زخم

متداول ترین اقدام پزشکی برای جلوگیری از عفونت زخم شامل موارد زیر می گردد:

بخیه: پزشک با استفاده از سوزن و نخ استریل و مخصوص بخیه، زخم را می بندد. بعد از چند روز بخیه ها کشیده می شوند. هرگز خودتان در خانه بخیه را نکشید چون احتمال آسیب و عفونت وجود دارد.

چسب بخیه: چسب بخیه شبیه بخیه زخم را می بندد. چسب بخیه را هرگز خودتان باز نکنید، پزشک باید این کار را انجام دهد.

چسب بافتی: چسب مایع بافتی دارای موادی است که پارگی های زخم را بسته نگه می دارد و برای زخم های کوچک توصیه می گردد. چسب بافتی برای بچه ها ایده آل است زیرا استفاده از آن ها هیچ دردی ندارد.