تفال به حافظ امروز آدینه 18 فروردین 1402
به گزارش وبلاگ بایجانی، فال گرفتن از آثار ادبی، از باور های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می بردند بهره ای از کلام حق دارند رجوع می شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما به جای مانده است.
رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد
صد لطف چشم داشتم و یک نظر نکرد
سیل سرشک ما ز دلش کین به درنبرد
در سنگ خاره قطره باران اثر نکرد
یا رب تو آن جوان دلاور نگاه دار
کز تیر آه گوشه نشینان حذر نکرد
ماهی و مرغ دوش ز افغان من نخفت
وان شوخ دیده بین که سر از خواب برنکرد
می خواستم که میرمش اندر قدم چو شمع
او خود گذر به ما چو نسیم سحر نکرد
جانا کدام سنگ دل بی کفایت است
کو پیش زخم تیغ تو جان را سپر نکرد
کلک زبان بریده حافظ در انجمن
با کس نگفت راز تو تا ترک سر نکرد
توضیح لغت: نظر: نگاه مهرآمیز/ سنگ خاره: سنگ خارا
تفسیر عرفانی:
وارستگان پیشگاه معشوق چشم امیدشان به درگاه اوست و در این راه اشک فراوانی می ریزند تا شاید مورد قبول او قرار گیرند و بدین سان به ملاقات او نایل شوند.
تعبیر غزل:
پس از هر سختی و رنجی، آسایشی در راه است. برای این که در کارهایت پیروز شوی باید از سختی های آن نهراسی. به خداوند تکیه کن و به سرزنش های دیگران اهمیت نده. در موردی کاری که ذهنت را مشغول نموده به دقت تحقیق کن، حتما پیروز می شوی.
منبع: فرارو