کشف 75 عامل خطر ژنتیکی که در بروز آلزایمر نقش دارند - وبلاگ بایجانی

به گزارش وبلاگ بایجانی، یک گروه بین المللی از پژوهشگران طی آنالیز مشترکی، 75 عامل خطر ژنتیکی را کشف کردند که در بروز آلزایمر نقش دارند.

به گزارش وبلاگ بایجانی و به نقل از نوروساینس نیوز، اگر بخواهیم درک خود را در خصوص بیماری آلزایمر بهبود ببخشیم، شناسایی عوامل خطر آن لازم است. پیشرفت هایی که در حال حاضر در تحلیل ژنوم انسان صورت می گیرند، به درک بهتر این بیماری یاری می نمایند.

پژوهشگران اروپایی، آمریکایی و استرالیایی، 75 ناحیه از ژنوم را شناسایی نموده اند که با بیماری آلزایمر در ارتباط هستند. 42 مورد از این نواحی، نو هستند و این بدان معناست که پیشتر در این بیماری دخیل نبوده اند.

این پژوهش، بینش های نوی را در خصوص مکانیسم های بیولوژیکی ارائه می دهد و روزنه های نوی را به سوی تشخیص و درمان آلزایمر می گشاید.

بیماری آلزایمر، شایع ترین نوع زوال عقل است که حدود یک میلیون و 200 نفر در فرانسه به آن مبتلا هستند. این بیماری پیچیده و چند عاملی که معمولا پس از 65 سالگی ایجاد می گردد، دارای یک مولفه ژنتیکی قوی است. تصور می گردد که بیشتر موارد این بیماری، ناشی از تعامل عوامل ژنتیکی گوناگون با عوامل محیطی باشد.

اگرچه درک این بیماری رو به بهبودی است اما در حال حاضر هیچ درمانی ندارد. داروهای موجود عمدتا با هدف کاهش دادن زوال شناختی و بعضی اختلالات رفتاری تجویز می شوند.

به منظور درک بهتر منشا بیماری، یکی از چالش های اصلی پژوهش، شناسایی بهتر عوامل خطر ژنتیکی با شناسایی فرآیندهای پاتوفیزیولوژیکی و در نتیجه، پیشنهاد دادن اهداف درمانی نو است.

یک گروه بین المللی از پژوهشگران شامل پژوهشگران موسسه پژوهش پزشکی و سلامت فرانسه (Inserm)، انستیتو پاستور لیل(Institut Pasteur de Lille) و بیمارستان دانشگاه لیل(Lille University Hospital) و دانشگاه لیل(ULille)، تحت سرپرستی ژان چارلز لمبرت(Jean-Charles Lambert)، مدیر پژوهش موسسه پژوهش پزشکی و سلامت فرانسه، یک پژوهش ارتباط ژنومی گسترده(GWAS) را روی بزرگترین گروه بیماران مبتلا به آلزایمر که تا به امروز آنالیز شده است، انجام دادند.

با تشویق پیشرفت در تجزیه و تحلیل ژنوم، این پژوهش ها به تجزیه و تحلیل ژنوم ده ها هزار یا صدها هزار شخص خواه سالم و خواه بیمار می پردازند. هدف از این پژوهش ها، شناسایی عوامل خطر ژنتیکی مرتبط با جنبه های خاص بیماری است.

لمبرت گفت: ما در پی این کشف بزرگ، این نواحی را شناسایی کردیم تا ارتباط آنها را با دانش بالینی و بیولوژیکی خود مشخص کنیم و درک بهتری را در خصوص مکانیسم های سلولی و روندهای آسیب شناسی مرتبط به دست بیاوریم.

مشخص کردن پدیده های آسیب شناختی

در بیماری آلزایمر، دو پدیده آسیب شناختی مغز پیشتر ثبت شده اند که یکی تجمع پپتیدهای آمیلوئید بتا و دیگری تغییر پروتئین تاو هستند که تجمع آن در نورون ها یافت می گردد.

پژوهشگران در این پروژه، اهمیت این فرآیندهای آسیب شناختی را تأیید کردند. تجزیه و تحلیل آنها در خصوص نواحی گوناگون ژنوم تایید می نماید که بعضی از آنها در فراوری پپتید آمیلوئید و عملکرد پروتئین تاو نقش دارند.

علاوه بر این، تجزیه و تحلیل ها نشان می دهند که اختلال در ایمنی ذاتی و عملکرد میکروگلیا نیز در بیماری آلزایمر نقش دارد. میکروگلیاها، سلول های ایمنی موجود در سیستم عصبی مرکزی هستند که با حذف کردن مواد سمی، نقش جمع آوری ضایعات را بر عهده دارند.

در نهایت، این پژوهش برای نخستین بار نشان می دهد که جهت سیگنال دهی وابسته به فاکتور نکروز توموری آلفا(TNF-alpha)، در بیماری نقش دارد.

این یافته ها، دانش ما را در خصوص فرآیندهای آسیب شناختی دخیل در این بیماری تأیید می نمایند، مواردی را به آن می افزایند و روزنه های نوی را برای پژوهش های درمانی می گشایند.

امتیاز خطر

پژوهشگران براساس یافته های خود، یک امتیاز خطر ژنتیکی را ابداع کردند تا این موضوع را ارزیابی نمایند که کدام بیماران مبتلا به اختلال شناختی طی سه سال پس از بروز نشانه های بالینی آن، به بیماری آلزایمر مبتلا می شوند.

لمبرت گفت: اگرچه این روش در حال حاضر به هیچ وجه برای استفاده بالینی در نظر گرفته نشده است اما می تواند هنگام تنظیم کردن آزمایش های درمانی به منظور دسته بندی شرکت نمایندگان براساس امتیاز خطر آنها و ارزیابی داروهای مورد آنالیز بسیار مفید باشد.

این گروه پژوهشی به منظور تأیید و توسعه یافته های خود، اکنون مایل هستند که آنالیز ها را در گروهی گسترده تر ادامه دهند. آنها فراتر از این توصیف جامع در خصوص عوامل ژنتیکی بیماری آلزایمر، در حال توسعه روش های زیست شناسی سلولی و مولکولی متعددی برای مشخص نقش آنها در پیشروی بیماری هستند.

علاوه بر این، یکی از ملاحظات آینده انجام دادن همین پژوهش ها در سایر گروه ها خواهد بود تا مشخص گردد که آیا عوامل خطر در همه جمعیت ها یکسان هستند یا خیر.

این پژوهش، در مجله Nature Genetics به چاپ رسید.