داستان ثبت یک عکس در تنهایی - وبلاگ بایجانی

به گزارش وبلاگ بایجانی، ایران یک سرزمین جادویی است که هر قسمت از آن پر از سوژه برای عکاسی است. ما در این کشور با کمبود سوژه روبرو نیستیم اما با مسئله ای مثل آموزش نامناسب روبه رو هستیم.

این جملات بخشی از اظهارات کیهان محمدی، عکاس اهل کردستان است که به تازگی اثری از او به نام پرسه در مه در نمایشگاه عکس پنج به نمایش درآمده است.

او در گفت وگویی با وبلاگ بایجانی درباره مسائل عکاسی در ایران ضمن بیان مطالب بالا، تاکید می نماید که کمبود سوژه در عکاسی، در کشوری مانند ایران مشکل محسوب نمی گردد.

محمدی با تاکید بر مسائل عکاسی در حوزه آموزش، مثال می زند: در همین شهرستانی که زندگی می کنم، شاید من جزو معدود عکاسانی باشم که به صورت خودآموخته در حال فعالیت هستم.

این عکاس تاکید می نماید: در تمام هنرها هنرمندان باید به یک نگرش شخصی برسند. ما در ایران عکاس های خوب زیاد داریم اما اکثرا دچار تکرار می شوند و یا صرفا تمرین می نمایند.

او درباره ایده ثبت عکسی که در جشنواره عکس 5 شرکت داده است، یادآور می گردد: روزهایی که هوا خیلی بد می گردد و در لحظاتی که شاید هیچکس از خانه بیرون نرود، من در خلوت و تنهایی به مناطقی از کردستان می روم و عکاسی می کنم. روزی که این عکس را هم گرفتم، هوا به شدت مه آلود بود و چند سگ در آن مکان در حال پرسه زنی بودند و اطراف یک خانه مخروبه ای که چند درخت داشت، تعداد زیادی کلاغ در حال پرواز بودند. سگ هایی که در آن هوا داشتند پرسه می زدند تا کلاغ ها را شکار نمایند، من را به نام پرسه در مه رساند.

محمدی بعلاوه در پاسخ به این سوال که چه شد تصمیم به شرکت در نمایشگاه عکس 5 گرفت؟ این چنین می گوید: فراخوانی که من دیدم به واسطه نام آن فستیوال و شخصیت بزرگی مثل عباس کیارستمی انگیزه شد تا در این نمایشگاه شرکت کنم.

به عقیده این عکاس که خود را از دنیای تجسمی می داند، هنری که سوالی را در فکر مخاطب ایجاد نکند هنر نیست.

او در ادامه خاطرنشان می نماید: به همین دلیل من در پی این هستم که در عکس هایی که می گیرم یک سوالی را در فکر مخاطب ایجاد کنم و برای این کار از تمام هنرهای تجسمی بهره می گیرم.

محمدی در آخر با مقایسه نمایشگاه های مجازی و حضوری، حضور در نمایشگاه و بازدید از نزدیک آثار را مهم تر می داند و در عین حال می گوید: در دوره کرونا چاره ای جز برگزاری مجازی نمایشگاه ها وجود ندارد، ولی به هیچ وجه نمی تواند جای نمایشگاه حضوری را بگیرد. اینکه شما عکسی را از نزدیک ببینید و آن را حس کنید، تجربه دیگری است.

انتهای پبام