فرضیه نو عجیب: آیا IBS اصولا نوعی عدم تحمل جاذبه است؟! - وبلاگ بایجانی

به گزارش وبلاگ بایجانی، هیچ کس واقعا نمی داند که چگونه و چرا سندرم روده تحریک پذیر (IBS) ایجاد می گردد، اما برنان اشپیگل، متخصص گوارش از بیمارستان Cedars-Sinai در لس آنجلس، یک فرضیه عجیب را مطرح نموده.

در مقاله ای که در مجله آمریکایی گوارش منتشر شده، اشپیگل استدلال می نماید که IBS به وسیله ناتوانی بدن در مدیریت گرانش ایجاد می گردد.

اشپیگل شرح می دهد که روده های ما مانند یک کیسه بزرگ سیب زمینی هستند که باید در تمام طول زندگی مان آن را حمل کنیم.

اگر مدیریت معمول گرانش بدن ما به هر دلیلی شکست بخورد، دیافراگم ما می تواند به پایین سر بخورد و روده های ما را فشرده کند و احتمالاً باعث مسائل حرکتی و رشد بیش از حد باکتری گردد.

اشپیگل می گوید: سیستم عصبی ما نیز در دنیای پر از گرانش تکامل یافته است، و این ممکن است شرح دهد که چرا بسیاری از مردم هنگام مضطرب، پروانه های شکمی را احساس می نمایند.

عجیب است که این احساسات روده در هنگام سقوط به سمت زمین نیز رخ می دهد، مانند به پایین رفتن ناگهانی روی ترن هوایی یا هواپیما یا وقتی خود در شرف تجربه یک سقوط خطرناک حس می کنید. این فقط یک فرضیه است، اما افراد مبتلا به IBS ممکن است مستعد پیش بینی بیش از حد تهدیدات نیروی G باشند که هرگز رخ نمی دهد.

بخش خوب در خصوص فرضیه اشپیگل این است که به راحتی قابل آزمایش است و سایر نظریه های IBS را رد نمی نماید.

در حال حاضر آزمایش قطعی برای IBS وجود ندارد و علائم آن از بیماری به بیمار دیگر بسیار متغیر است.

هنگامی که سایر اختلالات بپنی، معمولاً به بیماران گفته می گردد که IBS دارند.

امروزه تصور می گردد که حدود 10 درصد از مردم در سراسر دنیا از این سندرم رنج می برند و اشپیگل یکی از دانشمندان بسیاری است که برای کشف دلیل آن کوشش می نماید.

او استدلال می نماید که گرانش ممکن است نیروی زمینی باشد که همه این علائم مختلف را با هم جمع می نماید.

تحت چارچوب اشپیگل، یک پاسخ نامنظم به گرانش نیز ممکن است باعث اختلال در تعامل روده به مغز گردد. با فشرده کردن روده ها، حتی ممکن است بر میکروبیوم روده تأثیر بگذارد و باعث حساسیت، التهاب یا ناراحتی گردد.

ناهماهنگی با گرانش ممکن است حرکت نامناسب، رشد بیش از حد باکتری ها، و روانشناسی عصبی IBS را شرح بدهد.

اگر IBS ناشی از کوشش بدن برای دست وپنجه نرم کردن با جاذبه باشد، می تواند شرح دهد که چرا فیزیوتراپی و ورزش می توانند در تسکین علائم آن بسیار مفید باشند. بعلاوه می تواند شرح دهد که چرا سروتونین در بیماران IBS افزایش می یابد.

سروتونین یک انتقال دهنده عصبی است که عمدتاً در روده برای تنظیم حرکات روده و بعلاوه خلق و خوی ما فراوری می گردد، اما مصرف بیش از حد آن می تواند باعث اسهال گردد . بعلاوه در تنظیم فشار خون ما در پاسخ به گرانش نقش دارد.

اشپیگل می گوید بدون سروتونین، بدن شما ممکن است نتواند بایستد، تعادل را حفظ کند یا به گردش خون ادامه دهد.

زمانی که بیولوژی سروتونین غیرطبیعی باشد، افراد ممکن است دچار IBS، اضطراب، افسردگی ، فیبرومیالژی و خستگی مزمن شوند. اینها ممکن است اشکال عدم تحمل جاذبه باشند.

سندرم خستگی مزمن / آنسفالومیلیت میالژیک (CFS/ME) یکی دیگر از بیماری های مزمن و ناتوان نماینده بدون دلیل یا درمان است و اغلب با IBS تلاقیدارد.بسیاری از بیماران CFS/ME نیز هنگام ایستادن، دچار افت ناگهانی فشار خون، خستگی، سرگیجه و ضربان قلب می شوند.

سایر علائمی که با IBS تداخل می نمایند عبارتند از: کمردرد، سردرد، سرگیجه و سندرم تاکی کاردی وضعیتی (POTS)، که زمانی است که فشار خون پس از افزایش شدید کاهش می یابد. همه این شرایط را می توان با ناتوانی بدن در مدیریت صحیح نیروی گرانش شرح داد.

البته فرضیه گرانش فقط یک آزمایش فکری است. اما اشپیگل امیدوار است که روش های جدیدی برای تحقیق و درمان IBS در آینده ابداع گردد.

منبع : نشریه Gastroenterology