8 ترند زیبایی از دوران قرون وسطی که بار دیگر مُد شده اند - وبلاگ بایجانی

به گزارش وبلاگ بایجانی، استاندارد های زیبایی همواره در تغییر بوده است؛ و تاریخ نشان داده ترند های مُد و فشن چرخشی هستند و ما هرگز نمی دانیم که کدام یک از آن ها دوباره دل مان را خواهد ربود و کدام یک برای همواره محو خواهد شد.

1- چشمان روباهی

به گزارش روزیاتو، چشمان روباهی در دوران قرون وسطی هم محبوبیت داشت. در آن موقع آرایش کردن ممنوع بود به همین علت زن ها سعی می کردند با روش های خاصی این حالت را به چشمان خود دهند. آن ها ابرو ها و مژه های بالا و پایین خود را می نمایدند. علاوه بر این، با روش های دردآوری به صورت خود پف می دادند. به همین علت گونه ها و چشم ها ورم می کردند و چشم ها باریک تر دیده می شدند.

2- صورت پف نموده

در دوران قرون وسطی صورت گرد و پف نموده با چشمان نسبتاً کشیده را بسیار مجذوب نماینده می دانستند. شاید علت آن اردوی زرین، امپراتوری نوادگان چنگیز خان مغول بود که آن موقع قدرت و نفوذ زیادی داشت. به علاوه، مردم آن موقع تحت تأثیر داستان های مارکوپولو، سیاح ایتالیایی بودند که به چین سفر نموده بود و از زیبایی زنان چینی می گفت.

بسیاری از دختران امروزی هم هنگام عکس گرفتن برای شبکه های اجتماعی لب های خود را جلو می دهند، حالتی خواب آلود به چهره خود می دهند و چشمان خود را خمار می نمایند. تصاویر اینستاگرام بیلی آیلیش و دوا لیپا، خوانندگان مشهور نمونه هایی از این امر هستند. به علاوه مدت ها است که جهان شیفته استایل آسیای شرقی شده و در حال حاضر دخترانی با چنین ظاهری را جزء زیباترین ها می دانند.

3- چشمان عمیق

دختران امروزی برای عمق بخشیدن به چشمان خود از لنز یا برنامه های ویرایش عکس استفاده می نمایند. در گذشته زیبارویان طبقه اشراف از روش خطرناکی برای این منظور استفاده می کردند. آن ها عصاره گیاه بلادونا را درون چشمان خود می ریختند که بسیار سمی است. این عصاره مردمک چشم ها را گشاد می کرد و باعث می شد چشم ها درخشان و بزرگ تر به نظر برسند. به همین علت در زبان ایتالیایی بلادونا به معنای زن زیبا است.

4- آرایش بدون آرایش

آرایش طبیعی که به آن آرایش بدون آرایش هم گفته می گردد یکی از ترند های اصلی سال های اخیر بوده و بسیاری از طراحان مد، آرایشگر و ستارگان مشهور پیرو آن بوده اند. در این شیوه با آنکه از مقادیر زیادی محصولات آرایشی استفاده می گردد، اما چهره در نهایت بدون آرایش به نظر می رسد، گویی به تازگی شسته شده باشد.

در دوران قرون وسطی هم زنان باید ظاهری طبیعی می داشتند، چون کلیسا انجام هرگونه آرایشی را ممنوع نموده بود. اما حتی در آن دوران تاریک هم زنان توانستند با استفاده از محصولات طبیعی ای که روی چهره تعیین نمی شد به ظاهر خود برسند. مثلاً با مالیدن لیموترش به لب های خود رنگ آن را روشن تر می کردند و با یاری ترکیبات خاصی عیوب پوست خود را می پوشانند.

5- میکروبلیدینگ

بعد از آزمون و خطا های فراوان با ابرو های خود در دهه 2000، زن ها برای بازگرداندن ابرو های خود به شیوه میکروبلیدینگ روی آوردند. زنان اشرافی دوران قرون وسطی هم مشکل مشابهی داشتند. همه آن ها ابرو های خود را تراشیده بودند و بعداً برای بازگرداندن ابرو به چهره خود از موی جوندگان یاری گرفتند. آن ها بعد ها از موی انسان برای همین منظور استفاده کردند.

6- اکستنشن مو

زنان در دوران قرون وسطی بیش از حالا با اکستنشن های مو آزمون و خطا می کردند. درست است که آن موقع کلیسا اجازه استفاده از کلاه گیس را به زنان نمی داد، اما بسیاری از آن ها کار خود را می کردند. در آن موقع موی انسان بسیار گران قیمت بود، اما زنان اشارفی که آرزوی داشتن مو هایی مجلل را داشتند، با اشتیاق آن ها را خریداری می کردند.

7- اصلاح مو های بدن

اصلاح مو های بدن، از جمله مو های روی پیشانی یکی از مناسک زیبایی مهم زنان دوران قرون وسطی بود. آن ها می خواستند پوستی صاف و یکدست داشته باشند و برای این کار از ترکیبات موبر به خصوصی استفاده می کردند. این ترکیبات معمولاً از سرکه یا آهک خام درست می شدند.

8- بلوند توت فرنگی

بلوند توت فرنگی یکی از محبوب ترین رنگ های مو در سال های اخیر بوده است. اما این رنگ مو در گذشته هم بسیار محبوب بوده. با این حال، زن ها برای رنگ کردن مو های خود با دشواری زیادی رو به رو بودند. در آن موقع اعتقاد بر این بود داشتن گردنبندی از سنگ اوپال یاری می نماید رنگ مو ها تیره تر نگردد، به همین علت بسیاری از زنان برای داشتن این سنگ کوشش می کردند.