گلخانه های متروکه: داستان غم انگیز زیبایی های فراموش شده - وبلاگ بایجانی

به گزارش وبلاگ بایجانی، گلخانه‌ها همواره نمادی از زندگی، رشد و تازگی بوده‌اند. این سازه‌های شفاف که زمانی مملو از رنگ‌های سبز و بوی زندگی بودند، در گوشه‌هایی از دنیا به مکان‌هایی خاموش و فراموش‌شده تبدیل شده‌اند. گلخانه‌های متروکه، داستان‌هایی از دوران شکوه و نوآوری در کشاورزی را روایت می‌کنند که حالا تنها یادگاری‌های خاموشی از گذشته‌اند. این مقاله به بررسی این مکان‌های خاص می‌پردازد؛ از تاریخچه پیدایش گلخانه‌ها تا اهمیت احیای دوباره آن‌ها در دنیای امروز.

تصاویر غم انگیز از گلخانه های متروکه در دنیا

گلخانه ها مکانی سرشار از گیاهان سبز دوست داشتنی هستند، اما زمانی که از رونق می افتند تبدیل به محفظه های متروکی می شوند و تنها پاسبان این مکان ها ارواح باغبانان گذشته آن ها است. با وبلاگ بایجانی همراه باشید تا تصاویر از این گلخانه های از یاد رفته را مشاهده کنیم.

اولین گلخانه در دوران امپراطوری رم شناخته شد.

از نظر فنی، یک گلخانه اتاقی است که محیط برای رشد گیاه کنترل می گردد- بنابراین ممکن است گلخانه ها خیلی قبل تر از زمانی که رمی ها آنها را اختراع کردند وجود داشته اند.

تکنولوژی گلخانه ای احتمالا باید وسیله ای برای نوآوری های بعدی باشد. میان آلودگی هوا و زندگی در خارج از زمین ضروری است گیاهان را در شرایط گلخانه ای خاص پرورش دهیم.

نوآوری های موجود در تکنولوژی های LED این امکان را ایجاد نموده اند تا گیاهان در گلخانه ها بدون نور خورشید هم رشد نمایند.

دیواره ها و سقف شفاف گلخانه ها اجازه می دهد نور خورشید وارد گردد و همین موضوع باعث شده گلخانه ها بسیار موثر و در حین حال نگه داری شان بسیار گران باشد.

دیوارهای تمیز و دمای داخل باعث شده بعد از مدت زمانی یک گلخانه احتیاج به یک سیستم سرمایش و گرمایش برای کنترل فضای داخلی داشته باشد.

خانه های داغ گلخانه هایی هستند که باید تا حد ممکن گرم و مرطوب نگه داشته شوند.

اما همه گیاهان در چنین شرایطی رشد نمی نمایند. گیاهان آب و هوا سرد برای رشد احتیاج به شرایط معتدل تری دارند. حتی برای این گیاهان باید گلخانه ها سردتر از بیرون نگه داشته شوند.

گلخانه ها در میزان های متفاوت از صنعتی تا گلخانه های بزرگ وجود دارند.

سایبان های نازک تر برای شرایط زندگی پایدارتر مناسب ترند.

گلخانه ها بیشتر در قرن بیستم رواج یافتند.

در دورانی ثروتمندان می توانستند در آنجا و میان گل ها بشینند و با دوستان شان صحبت نمایند.

نشستن در فضای گلخانه ها در اواخر دوره ویکتوریایی در اروپا و دوران طلایی ثروتمندان آمریکایی رونق یافت.

باغبانی، خصوصا برای خانم های جوان و بازنشستگان یک مشغله نجیبانه شد.

ظهور فروشگاه های مدرن مواد غذایی احتیاج افراد به پرورش و کشت مواد غذایی در حیاط خلوت را از بین برد.

کنترل آب و هوایی که ایجاد می شد اجازه می داد گیاهان متنوع تری رشد کند.

و این قرن به نوبه خود برای تجربه گیاهان و غذاهای تازه نقطه آغازی بود.

سیستم های حمل و نقل تازه جابجایی مقرون به صرفه کالاها را امکان پذیر کرد. تا آن موقع میوه ها و سبزیجات تازه گران قیمت بودند.

مواد غذایی که برای ما فوق العاده عادی است مانند یک پرتقال، فقط یک بار در سال مصرف می شد.

گلخانه ها این امکان را فراهم کردند تا مردم غذهای متنوع تری بخورند. متأسفانه به نظر می رسد افراد، خوردن مواد غذایی ارگانیک و سالم را مدتی است متوقف نموده اند.

به میزان کافی مواد غذایی وحشتناکی وجود دارد چرا که مردم شهر دسترسی آسان به میوه ها و سبزیجات تازه را ندارند- ما واقعا باید به ایجاد یک گلخانه یا باغ بای ژرورش مواد غذایی مورد احتیاجمان فکر کنیم.

گلخانه های این چنینی نباید متروک باشند. ما باید دوباره آنها را بسازیم- خصوصا در مناطقی که محصولات تازه به میزان کافی در دسترس نیست.

می توانید از حیاط پشتی تان آغاز کنید.

سخن پایانی

گلخانه‌های متروکه یادآور این واقعیت هستند که نوآوری‌های گذشته، اگر فراموش شوند، می‌توانند به بخشی از تاریخ غم‌انگیز ما تبدیل شوند. در دنیایی که نیاز به کشاورزی پایدار و دسترسی به غذای سالم هر روز بیشتر احساس می‌شود، احیای گلخانه‌های متروکه می‌تواند راهی برای بازگشت به دوران طلایی کشاورزی باشد. بیایید به جای رها کردن این سازه‌های ارزشمند، از آن‌ها پلی به سوی آینده‌ای پایدارتر بسازیم و فرهنگ رشد و تولید سالم را دوباره در دل زندگی خود جای دهیم.